چالش یک بازیگر زن با ایفای نقش رییس قبیله وحشیان - خانه انگلیسی

به گزارش خانه انگلیسی، بازیگر نقش غزال در سریال مستوران از دشواری های گریم و طراحی لباس کاراکتر های این سریال سخن گفت.

بازیگر سریال مستوران ـ درباره ویژگی های نقش خود و باورپذیری آن به ایسنا گفت: بازی در نقش غزال یکی از پرچالش ترین نقش های من در کارنامه کاری ام است.

مستوران این شب ها از شبکه یک پخش می گردد. این مجموعه به کارگردانی سیدجمال سیدحاتمی و مسعود آب پرور، براساس کتاب مستوران نوشته محمد حنیف ساخته شده است.

خادمی پیش از این در سریال 87 متر کیانوش عیاری مقابل دوربین قرار گرفته است. وی در سریال های زیر هشت سیروس مقدم، آشپزباشی محمدرضا هنرمند و پروانه جلیل سامان نیز بازی نموده است.

این بازیگر درباره نقش خود در مستوران یادآور شد: از ابتدا برای نقش غزال انتخاب شدم. منتهی من تقریبا سه، چهار ماه آخر فیلم برداری به گروه اضافه شدم. به دلیل اینکه سازندگان سریال قرار بود در خاتمه، سراغ لوکیشن بازی غزال یا همان لوکیشن وحشیان بفرایند. چهره من به شخصیت غزال نزدیک بود و من هم تست گریم دادم و اینطور شد که غزالِ سریال مستوران شدم. من در زمانی که آقای آب پرور به عنوان کارگردان حضور داشت، به گروه اضافه شدم، اما سکانس معرفیِ من با آقای حاتمی بود. فیلمنامه را که خواندم خیلی نقش را دوست داشتم. به دلیل اینکه نقش غزال بسیار ویژه و خاص است و البته زمان زیادی هم برای آمادگیِ نقش نداشتم. چون قرار بود خیلی سریع فیلم برداری لوکیشن وحشیان و نقش من شروع گردد.

خادمی درباره گریم کاراکتر غزال در سریال مستوران نیز شرح داد: گریم شخصیت غزال متفاوت از بقیه بازیگران است و چیزی روی صورتش شبیه به ماه گرفتگی است. گریم این شخصیت واقعا سنگین بود. هر روز گریم من یک ساعت زمان می برد و علاوه بر این ماه گرفتگی، ترکیب الکل 96 درصد و رنگ را روی صورت می پاشیدند. به همین دلیل کار زمان بر و خیلی سختی بود و روی پوست سوزش ایجاد می کرد.

وی ادامه داد: درنهایت هم ماسک روی این ماه گرفتگی قرار می گرفت و تحمل یک جسم اضافه روی صورت برای اینکه بازی ام را تحت تاثیر قرار ندهد، دست و پا گیر نگردد و بعلاوه به بخشی از شخصیت تبدیل گردد، سخت بود. من لنز هم داشتم و با توجه به اینکه در فضای باز فیلم برداری داشتیم، ما بیشتر روی اسب و در کوه و دشت بودیم که این فضا ها پر از گرد و غبار و برای لنز بسیار دردسرساز است. حتی یک بار در زمان فیلم برداری از شدت دود خیلی زیاد، لنز در چشمم تقریبا خاصیتش را از دست داد، فاسد شد و ما مجبور شدیم یک لنز نو جایگزین کنیم. به هر حال این مسائل ریسک محسوب می گردد.

این بازیگر درباره طراحی لباس های بازیگران اظهار کرد: طراحی لباس هم برعهده خانم زکی زاده بود و بسته به شخصیت غزال، لباس طراحی شد. با اینکه آقای رُناسی و خانم زکی زاده، کوشش کردند شرایطی فراهم گردد که من به عنوان بازیگر بتوانم راحت کارم را انجام دهم، اما باز هم کار به این شکل بسیار سنگین بود.

خادمی درباره ویژگی های گریم خود در سریال مستوران بعلاوه گفت: ماه گرفتی چشم چپ درواقع یک نشان مربوط غزال است. این نشان را آقای رُناسی طراحی کرد که منحصرا برای غزال باشد. اما از دید مخاطب شاید مثل یک چشم نابینا به نظر برسد. قرار بود که چشم دو رنگ باشد. چون در برخی از افراد این یک مشکل ژنتیکی است. اما طراحیِ تیرگی که در سمت چپ صورت آمده بیشتر باعث شده که حالت نابینا برای چشم چپ ایجاد گردد.

وی گفت: البته صحبت هایی که با تهیه نماینده سریال داشتیم، قرار بر این بود که این حالت نشانی باشد که نشان قبیله وحشیان است و رئیس قبیله این نشانه را برای خودش طراحی می نماید. یعنی گاهی می بینیم که رئیس قبیله جلوی آینه می رود و برای خودش نشان ها و علائم مختلفی را در صورتش و در این قسمت از چشمش طراحی می نماید. اما متاسفانه در فصل اول سریال این مجال فراهم نشد که ما چنین پلان هایی را ضبط کنیم و این طراحی کردن را در صورت غزال ببینیم. شاید در فصل دوم این اتفاق بیفتد.

وی درباره سریال مستوران که براساس کتابی با همین نام نوشته محمد حنیف، ساخته شده است، نیز گفت: فقط با فیلمنامه جلو رفتم. به دلیل اینکه کتاب در خاتمه فصل اول به دست ما رسید و چاپ شد. ورودی شخصیت زمانی است که لیث و لطیفه به قبیله وحشیان می فرایند تا از این طریق برای پیدا کردن پسرشان راهی پیدا نمایند. مخاطب در این بخش فقط صدای غزال را می شنود که بسیار با ابهت و خوب از آب عایدیه است.

او ادامه داد: صدا در استودیو و بعد از خاتمه سریال ضبط شد. آن قسمت مربوط به همان شش قسمت بود که آقای حاتمی کارگردانی سریال را برعهده داشتند. بعد از اینکه سریال به خاتمه رسید، همراه با آقای حاتمی و آقای حسین قورچیان صدا را در استودیو ضبط کردیم. اما در فیلمنامه قرار نبود صدا ضبط گردد و زمانی که لیث و لطیفه به قبیله وحشیان می آیند، با غزال روبه رو می شوند و با او صحبت می نمایند. اما به دلیل اینکه در آن موقع هنوز بازیگر نقش غزال به جمع بازیگران ملحق نشده بود، تصمیم بر این شد که سکانس ها گرفته گردد و بعد که من به گروه اضافه شدم، صدا را در استودیو ضبط کردیم. به همین دلیل فیلمنامه تغییر کرد و به شکلی که از تلویزیون پخش شد، عایدی و نتیجه هم خوب شد و محدودیت باعث خلاقیت شد.

بازیگر نقش غزال در مستوران درباره این کاراکتر اضافه کرد: طبیعتا نقش غزال، نقش خیلی پرچالشی بود. زمانی که من فیلمنامه را خواندم این نقش خیلی برایم مجذوب کننده بود. نقشی که ما کمتر دیده ایم یا شاید اصلا ندیده ایم. بزرگ ترین چالش من در مواجهه با این نقش این بود که این شخصیت را که ما تا به حال شبیهش را ندیده ایم، چطور می توان معرفی کرد که باورپذیر باشد.

او گفت: نکته دیگر اینکه چه کنیم که تیپ نگردد و کاراکتر باشد و مخاطب، غزال را به این شکلی که هست، بپذیرد. از طرف دیگر هم کلیت کار در کنار بقیه نقش ها و شخصیت ها قرار بگیرد و کاراکتر جدا نگردد، بلکه با بقیه نقش ها ادغام و در سریال تنیده گردد. بخشی از این مسائل هنر کارگردانان است و سکانس معرفی من با آقای حاتمی و بقیه هم هنر آقای آب پرور بود. اما من دائما درگیر این چالش با خودم بودم که چه کنم غزال تیپ نگردد و از بقیه نقش ها هم جدا نگردد.

بازیگر نقش غزال در مستوران اضافه کرد: از سوی دیگر ما برای اولین بار زنی را می بینیم که راهزن و رئیس قبیله است و یک سری ویژگی های خون ریزی و بی رحمی دارد، درواقع زمانی که تماشاگر سریال را می بیند به غزال حق بدهد از بابت موقعیتی که در آن قرار گرفته است. قصد ما این بود که غزال با اینکه در ظاهر منفی است، واقعا منفی نباشد و به مرور به یک کاراکتر خاکستری تبدیل گردد و در جا هایی مخاطب با خود بگوید، این نقش چاره ای جز این نداشت. این بخش برایم خیلی مهم بود که این اتفاق برای نقش غزال بیفتد و امیدوارم که تا خاتمه این ویژگی ها را در نقش ببینیم. این نقش چالش هایی از لحاظ لباس و گریم و بعلاوه بازی داشت. امیدوارم برای مخاطب باورپذیر باشد و غزال را بپذیرد.

او گفت: به دلیل اینکه چند سالی با آقای عیاری در سریال 87 متر کار نموده بودم، این مدل کار و این ویژگی از سوی کارگردان برایم آشنا بود، چون آقای عیاری هم دقیقا به این شکل کار می نماید.

وی درباره کاراکتر خود که به عنوان یک زن قدرتمند شناخته می گردد، گفت: ممکن است ما در سریال مستوران این زن را یک زن قدرتمند و تا حدودی با ویژگی های نقش منفی ببینیم. درواقع ما زنی را می بینیم که می تواند مدیریت و ریاست یک قبیله را برعهده بگیرد و یک سری آدم هستند که این زن را آنقدر قدرتمند می بینند که به او بها بدهند و بعلاوه از او حساب ببرند و احترامش را نگه دارند. این ویژگی ای است که می تواند یک مدل الگو برای بقیه زنان باشد و تاحدودی نشان دهنده رابطه زنان و مردان است. از این نظر برای من خیلی ارزشمند بود، چون نقشی به این شکل تا به حال کمتر داشته ایم و مثل آن را ندیده ایم. به هرحال کار در فضایی خارج از شهر، چالش های خاص خودش را دارد. چون نقش غزال به دلیل اینکه ویژگی های جنگ جویی دارد و رئیس یک قبیله است که راهزنی می نماید، تمام لوکیشن ها پرچالش بودند.

این بازیگر در پاسخ به اینکه چقدر سریال های ما نیازمند وام گرفتن از ادبیات کهن هستند، اظهار کرد: ما خیلی به قصه ها نیازمندیم. به دلیل اینکه از بابت قصه پردازی و داستان سرایی ما ادبیات بسیار غنی ای داریم. تا همین حالا هم حیف بوده که کارگردانان و نویسندگان ما کمتر سراغ اسطوره ها و قصه های کهن ایرانی رفته اند. ما از این بابت به قدری غنی هستیم که اگر واقعا بخواهیم به قصه های ایرانی بپردازیم، ممکن است که از خیلی از سریال ها و فیلم های خارجی سبقت بگیریم. منتهی آنقدر سراغش نرفته ایم یا سخت بوده یا یک سری محدودیت ها و معذوریت هایی وجود داشته ـ چه از بابت ساخت و چه از بابت فیلمنامه ـ که فکر می کردیم اصلا نداریم.

وی گفت: به خصوص نسل جوان که کمتر به متون کهن ایرانی و افسانه های ایرانی آشنایی دارند. ما و نسل های قبل مان سینه به سینه از مادربزرگ ها و پدربزرگ هایمان یک سری از افسانه ها و قصه های قدیمی را شنیده ایم. طبیعتا جوانان و نوجوانان 16 و 17 ساله الان اطلاع کافی نسبت به قصه های کهن قدیمی ندارند و به شدت وجود چنین آثاری هر چقدر هم که ساخته گردد، باز هم کم است. به شرط پرداخت درست، فیلمنامه خوب و رویکرد نو. مهم ترین نکته رویکرد نو است که قصه های مجذوب کننده و تاثیرگذاری ساخته گردد که جوانان و نوجوانان 16 یا 17 ساله، علاقه مند به تماشا این آثار باشند.

او درباره روایت قصه در سریال های ایرانی یادآور شد: ما ایرانی ها عاشق قصه هستیم. همه ما در کودکی هر شب با قصه گفتن پدر و مادرمان به خواب رفته ایم. ما با این سنت قصه گویی، از کودکی بزرگ شده ایم و این علاقه به قصه گویی و قصه شنیدن در ژن ایرانی وجود دارد. استفاده از راوی که در سریال مستوران هم وجود دارد، به شرطی که تنیده گردد در اثر نمایشی و به اصطلاح بنشیند در سریال یا فیلم، خیلی هم خوب است.

او ادامه داد: راویِ سریال مستوران هم، محمدرضا سرشار است که صدایش بسیار خوش نشسته روی سریال و فکر می کنم مخاطبان هم از این نوع روایت استقبال نموده اند و دوست داشته اند. چون چنین روایتی هم برایشان نوستالژیک است مثل قصه ظهر آدینه و هم حال وهوای آن سال ها را با صدای آقای سرشار برایشان تداعی می نماید. این مدل قصه گویی واقعا تداعی نماینده طنین صدای مادربزرگ ها است که در کودکی برایمان قصه می گفتند و آن حال و هوای شیرین را برای مخاطب یادآوری می نماید.

بازیگر نقش غزال در خاتمه از حضور شخصیت غزال در فصل دوم مستوران اطلاع داد و گفت: حضور غزال در فصل دوم سریال هم ادامه دارد. نقش غزال در فصل دوم پررنگ تر از فصل اول و با حال و هوای متفاوت و پختگی بیشتر است. درواقع با ویژگی های متفاوت تری از فصل اول، غزال را در فصل دوم می بینیم. فضای کلی سریال هم متفاوت تر از فصل اول است.