15 فیلم کمدی احمقانه که بسیار هوشمندانه تر از تصور شما هستند - خانه انگلیسی

به گزارش خانه انگلیسی، کمدی های احمقانه ممکن است هرکسی را بخندانند و خیلی ها دوست داشته باشند چنین فیلم هایی را ببینند اما گاهی اوقات این فیلم ها حرف های مهمی برای گفتن دارند. در این مطلب 15 فیلم کمدی را نام می بریم که در چهارچوب طنز مسائل مهمی را گوشزد می نمایند.

ضعیف ترین فیلم های کمدی هم می توانند خنده دار باشند. از این گذشته، هدف اصلی آن ها معمولا این است که به مخاطب اجازه دهند یک ساعت و نیم بخندد و جهانیی که در آن زندگی می نماید را فراموش کند. به همین منظور، بسیاری از کمدی ها انتخاب می نمایند تا حد ممکن اغراق آمیز باشند. در نتیجه به راحتی می توان این فیلم ها را احمقانه توصیف کرد. در بسیاری از مواقع، این توصیف دقیق است و لزوما چیز بدی هم نیست. بسیاری از برترین کمدی ها ذاتا احمقانه هستند و این اشکالی ندارد.

• 20 فیلم کمدی ترسناک برتر جهان

کمدی های بسیاری هم وجود دارند که به اشتباه به اسم فیلم های احمقانه طبقه بندی شده اند، که البته خیلی دور از واقعیت است. آن ها ثابت می نمایند که همه کمدی ها بی معنی نیستند و بعضی از آن ها مضامین مهم تری نسبت به آنچه مخاطبین عام تصور می نمایند دارند.

در ادامه 15 فیلم کمدی را نام بردیم که در واقع دقیق تر از آن چیزی هستند که به نظر می رسند.

15. زولندر (Zoolander)

• کارگردان: بن استیلر
• بازیگران: بن استیلر، اوون ویلسون، ویل فرل
• محصول: 2001
• امتیاز متاکریتیک: 61 از 100

استیلر به طرز چشمگیری در زیر سؤال بردن شغل های سطحی تبحر دارد و زولندر یکی از فیلم های اوست که علاوه بر کارگردانی در آن بازی هم نموده است. زولندر فیلمی است که فقط احمق بودن شخصیت های اصلی آن به معنای احمقانه بودن آن نیست. زولندر علاوه بر اینکه در به چالش کشیدن صنعت مد از اهمیت خاصی برخوردار است، داستان جالبی دارد که از منابع سینمایی فراوانی استفاده می نماید تا منظور خود را برساند. اگرچه ممکن است قسمت دوم آن بسیار ضعیف ساخته شده باشد، اما زولندر اصلی طنز خوبی دارد و در واقع زندگی سلبریتی ها و مدل ها را به سخره می گیرد و پوچ بودن معروفیت و موقعیت آن ها را نشانه می رود، در حالی که مراقب است خیلی جدی هم نباشد.

• 25 زوج کمدین برتر جهان از سینمای کلاسیک تا امروز

14. مک گروبر (MacGruber)

• کارگردان: جورما تاکونی
• بازیگران: ویل فورت، کریستین ویگ، رایان فیلیپ
• محصول: 2010
• امتیاز متاکریتیک: 43 از 100

مک گروبر با تکیه بر فیلم اکشن مک گیور (MacGyver) و برنامه های تلویزیونی مانند آن، در ابتدا به خاطر کم بودن شوخی ها و طنز لازم برای فیلم کمدی با انتقاد شدید منتقدان روبرو شد، اما از آن موقع به بعد باعث به بوجود آمدن سبک تازهی در این ژانر شد. این فیلم بر اساس طرحی از پخش زنده شنبه شب (Saturday Night Live) به همین نام ساخته شده و گرین برت و نیوی سیل را دنبال می نماید که آخرین مأموریت خود را قبل از بازنشستگی انجام می دهند.

گرچه ممکن است این پیش فرض بیات یا احمقانه به نظر برسد، نبوغ مک گروبر راهی است که می تواند به سادگی و با اشاره به احمقانه ترین تصورات این ژانر، فیلم اکشن را هجو کند. این فیلم خیلی خوب موضوع انفجارهای بی علت و زیاد فیلم های دهه 80 و 90 را به سخره می گیرد. درخشش فیلم در توانایی متعجب کردن مداوم تماشاگران و استفاده احمقانه از این هیجانات برای همراه کردن مخاطبان است.

• 10 فیلم کمدی رمانتیک سال 2020 که لحظات شاد عاشقانه می سازند

13. هارولد و کومار به وایت کسل می فرایند (Harold And Kumar Go To White Castle)

• کارگردان: دنی لینر
• بازیگران: جان چو، کل پن، پاولا گراچس
• محصول: 2004
• امتیاز متاکریتیک: 64 از 100

اگرچه به نظر می رسد این فیلم مظهر یک کمدی استونر باشد، اما هارولد و کومار به قلعه سفید می فرایند با زیرکی بسیار فراتر از آنچه از این نوع داستان ها انتظار داریم می رود. برای مثال اینکه هارولد و کومار به مقدار بسیاری از شخصیت های کمدی تعریف نشده اند. آن ها با دقت به تصویر کشیده شده اند و درک و همدردی با آن ها آسان است.

این فیلم بعلاوه از نظر توجه به براندازی کلیشه های رایج که گریبانگیر چهره های اصلی آن که کره ای و هندی هستند، تأثیرگذار است. اگرچه بسیاری از شوخی های آن بیشتر مربوط به نوجوانان می گردد، اما هارولد و کومار هرگز اجازه نمی دهند شخصیت هایشان با قومیتشان تعریف شوند و در عوض برداشت های ظریف تری از زندگی آن ها فراهم می نماید.

هارولد و کومار به قلعه سفید می فرایند با وجود همه شوخی های خنده دار و احمقانه ای که فیلم را پر می نمایند، در نحوه به تصویر کشیدن شخصیت های نژادی خود بسیار هوشمندانه تر از بیشتر کمدی ها عمل می نماید.

• 16 فیلم کمدی اکشن برتر که هم اکنون می توانید تماشا کنید

12. مری یه جوریه (Theres Something About Mary)

• کارگردان: برادران فارلی
• بازیگران: کامرون دیاز، مت دیلون، بن استیلر
• محصول: 1998
• امتیاز متاکریتیک: 69 از 100

بعضی ممکن است طنز فاحش مرکز فیلم مری یجوریه را به اسم عاملی برای رد صلاحیت از این فهرست تلقی نمایند. این فیلم در ساخت سکانس های واقعا خنده دار بسیار پیروز است. در حالی که بسیاری معتقدند این فیلم یکی از برترین کمدی های تمام دوران است، اما تعداد کمی بخشی از درخشش فیلم را در نحوه طنزپردازی در ژانر کمدی های عاشقانه می دانند.

این فیلم که زنی را دنبال می نماید که چندین مرد برای ابراز عشق و علاقه خود بر سر او دعوا می نمایند، بسیار پرحرارت و خنده دار است و بسیاری از برترین شوخی های آن شوخی هایی است که ممکن است یک کمدی معمولی عاشقانه را شکل دهد. هر چند در فیلم مری یجوریه، هر یک از این شوخی ها برای نشان دادن تصمیمات پوچ شخصیت هایش به کار گرفته شده. البته، این فیلم چندین لحظه واقعی عاشقانه را نشان می دهد، اما به طور کلی، این یک فیلم درباره شور و حال عجیبی است که همواره عشق به همراه خود می آورد.

• خنده دارترین فیلم های کمدی دهه گذشته که همه باید ببینند

11. الف (Elf)

• کارگردان: جان فاتورو
• بازیگران: ویل فرل، جیمز کان، اد اسنر
• محصول: 2003
• امتیاز متاکریتیک: 64 از 100

فیلم های کریسمس به نوعی ساده هستند و همه آن ها پیرامون موضوعات مهربانی، خانواده و حس شگفت انگیز بچگانه ای هستند که با این فصل همراه است. اگرچه درست است که الف بسیاری از این ایده ها را به بازی می گیرد، اما این کار را به روشی کاملا تازه انجام می دهد. ویل فرل در یکی از احمقانه ترین نقش های خود، در نقش انسانی به نام بادی بازی می نماید که به اسم یک الف عظیم شده است و برای یافتن والدینش به نیویورک سفر می نماید.

جوک های باورنکردنی عالی بسیاری در فیلم وجود دارد که از ایده بادی به اسم یک خارجی استفاده می نماید که نمی فهمد چگونه انسان ها بسیار منفعت طلبانه رفتار می نمایند. همه ساده لوحی و شیرینی او باعث می گردد بسیار قابل ترحم به نظر برسد، حتی وقتی الف شروع به تجربه خیلی چیزها از جمله جوانی از دست رفته اش می نماید. این فیلم واقعا تأثیرگذار است زیرا بقیه شخصیت های آن در واقعیتی پیچیده تر از آن چیزی هستند که بادی در آن زندگی می نماید.

• 10 فیلم کمدی سیاه برتر تاریخ سینما که باید ببینید

10. پادوی گلف (Caddyshack)

• کارگردان: هارولد رامیس
• بازیگران: کوی چیس، رادنی دنگرفیلد، بیل موری
• محصول: 1980
• امتیاز متاکریتیک: 48 از 100

در قلب این کمدی، هجو طنزی درباره نحوه پول اندوختن ثروتمندان و حکمت دروغینی که بسیاری از آن ها خود اعتقاد دارند روایت می گردد. اگرچه این فیلم در ابتدا به علت سرگردان بودن موضوعش انتقاد شد، اما در سال های پس از اکرانش درک شد.

پادوی گلف مطمئنا در میان خنده دارترین فیلم هایی که تا به امروز ساخته شده قرار می گیرد و بعلاوه درباره شکاف بین دارا و ندار حرف های روشنی برای گفتن دارد.

• 10 فیلم کمدی برتر آل پاچینو از بدترین تا برترین

9. این آخرشه (This Is The End)

• کارگردان: ست روگن، اوون گلدبرگ
• بازیگران: جیمز فرانکو، جونا هیل، ست روگن
• محصول: 2013
• امتیاز متاریتیک: 67 از 100

پیش فرض این آخرشه نسبتا ساده است. این داستانی درباره گروهی از افراد مشهور است که وقتی در یک مهمانی در خانه ای دور هم جمع می شوند، برای زنده ماندن در آخرالزمان باید با هم کنار بیایند. در حالی که به نظر می رسد این فیلم داستانی فوق العاده خنده دار دارد و برای رسیدن به این هدف از موضوعات دیوانه واری استفاده می نماید، یک داستان هوشمندانه را هم بیان می نماید.

در حقیقت، این فیلم شخصیت های اصلی را زیر سؤال می برد و به آن ها اجازه می دهد معروفیت و محبوبیت خود را برای روایت یک داستان طنز و عمیق به چالش بکشند. از آنجا که هر یک از بازیگران نقش خودشان را بازی می نمایند، مجاز به خودآگاهی قابل ملاحظه ای از خود هستند. عملکرد جونا هیل نشان می دهد که این بازیگر به علت نامزدی در اسکار کمی افاده ای است، در حالی که جیمز فرانکو عجیب و غریب است. مطمئنا این آخرشه خنده دار است، اما بیشتر به این علت مهم است که نحوه تأثیر معروفیت در افرادی که مجبور به کنار آمدن با آن هستند را نشان می دهد و اینکه شرایط سخت چه تأثیری بر دوستی های عمیق می گذارد.

8. همسایه ها 2؛ انجمن خواهری برمی خیزد (Neighbors 2: Sorority Rising)

• کارگردان: نیکولاس ستولر
• بازیگران: زک افرون، ست روگن، دیو فرانکو
• محصول: 2016
• امتیاز متاکریتیک: 58 از 100

وقتی این فیلم اولین بار در سال 2014 پخش شد، به شکل عجیبی جلب توجه کرد، چون قصد داشت اندازه دیوانگی و قدرت دوستی را به تصویر بکشد. دنباله آن مطمئنا همان استخوان بندی قسمت اول را دارد، اما رویکرد آن بسیار قابل تأمل است. در این فیلم، خانواده کوچک ست روگن و رز بیرن به همسایگی در کنار انجمن عجیبی نقل مکان می نمایند که به وسیله یک زن جوان وحشی اداره می گردد و می خواهد قوانین باستانی حاکم بر این انجمن را از بین ببرد.

با پیشرفت فیلم، سؤالاتی که مطرح می نماید پیچیده تر می شوند. انجمن واقعا از آرمان خود حمایت می نمایند، اما فقط آرزو می نمایند که مجبور نباشند دست به جنگ مسلحانه بزنند. به نظر می رسد ایده های فمینیستی در مرکز فیلم حاکی از آن است که کمدی ها نباید تنها به وسیله مردان احاطه شوند. همسایگان 2 با شخصیت های خود فیلم خوبی است و واقعا سعی در حل مسائل زنان در جامعه ای که ادعا می نماید برای آن ها ارزش قایل است دارد.

7. سوسیس پارتی (sausage Party)

• کارگردان: گرگ تیرنان، کنراد ورنن
• بازیگران: ست روگن، جونا هیل، جیمز فرانکو
• محصول: 2016
• امتیاز متاکریتیک: 66 از 100

وقتی شخصیت اصلی کشف می نماید که هر آنچه بعد از خروج از قفسه اتفاق می افتد و تا کنون به آن ها گفته اند دروغ است، سعی می نماید دیگران را متقاعد کند که در خارج از سوپرمارکت دیگر چیزی در انتظار آن ها نیست. آن ها به علت سرپیچی از اعتقادات معمول او را طرد و برکنار و حقیقت را کاملا رد می نمایند. آن ها ترجیح می دهند دروغ یک زندگی وعده داده شده در خارج از فروشگاه را باور نمایند تا اینکه مجبور شوند با یک حقیقت دلهره آور و ترسناک روبه رو شوند، اما شخصیت اصلی داستان اهمیتی به اینکه این حقیقت برای آن ها تا چه حد می تواند مخرب باشد نمی دهد.

سوسیس پارتی نشان می دهد که برخورد با سیستم های اعتقادی متفاوت از باورهای ما، قسمت پیچیده ای از بلوغ یک انسان است. سوسیس پارتی پیروز می گردد این ایده را به مجذوب کننده ترین شکل ممکن به تصویر بکشد.

6. بی سرنخ (Clueless)

• کارگردان: ایمی هکرلینگ
• بازیگران: آلیسیا سیلوراستون، نیکول بیلدربک، بریتانی مورفی
• محصول: 1995
• امتیاز متاکریتیک: 68 از 100

بی سرنخ در واقع اقتباسی مدرن از یکی از رمان های جین آستین است. اگرچه شاید با اولین بار تماشا قادر به حدس زدن این موضوع نباشید. این فیلم یک دختر دبیرستانی را دنبال می نماید که در حین گشت و گذار در سالن های مدرسه نقش دوست یاب را بازی می نماید، حتی در شرایطی که همچنان درباره شرایط خودش در مدرسه مشکل دارد. بی سرنخ علاوه بر اینکه یک فیلم نسبتا عاشقانه است، به اسم طنزی از ژانر فیلم نوجوانان هم معرفی می گردد، فیلمی که به طور ماهرانه شخصیتی که بچه ها در دبیرستان برای خود می سازند را مورد توجه قرار می دهد.

این فیلم هنوز هم هواداران زیادی دارد و بعلاوه باعث ایجاد یک گویش کاملا خاص دخترانه شد که از قبل زیاد استفاده نمی شد. اگرچه ممکن است یک فیلم ساده به نظر برسد، اما بی سرنخ بعلاوه درباره دختر جوانی است که در کوشش است تا کشف کند چگونه می تواند یک زندگی واقعا معنادار را در دورانی که با چیزهای بی معنی محاصره شده است، تجربه کند.

5. شب های تالادگا (Talladega Nights: The Ballad Of Ricky Bobby)

• کارگردان: آدام مک کی
• بازیگران: ویل فرل، جان سی ریلی، ساشا بارون کوهن
• محصول: 2006
• امتیاز متاکریتیک: 66 از 100

آدام مک کی پس از پیروزیت در فیلم هایی مانند رکود عظیم (The Big Short) کارگردانی فیلم هایی مثل شب های تالادگا را شروع کرد. این فیلم درباره ریکی بابی، یک راننده پیروز ناسکار (NASCAR) است که بدرفتاری او با دوستانش و شرکت در یک رقابت سخت را نشان می دهد و علاوه بر خنده دار بودن بسیار هوشمندانه تر از آن چیزی است که شما در نگاه اول می بینید.

گرچه به نظر می رسد این فیلم درباره آمریکایی ها است، اما بخشی از هدف این پروژه آنالیز روشی بود که دوستداران نسکار در دوران دولت بوش به آن دست یافتند. در حالی که جوک های زیادی برای دست انداختن فرهنگ آمریکایی ها طراحی شده است، به همان تعداد طعنه هایی وجود دارد که تأیید می نمایند که آن ها زندگی هایی دارند که ممکن است از درک بسیاری از مردم در جاهای دیگر این کره خاکی خارج باشد. شب های تالادگا راستا درستی را طی می نماید و ثابت می نماید که این فیلم بخشی از فرهنگ آمریکایی را پیشگویی نموده که بسیاری از آن غافل بودند.

4. بورات (Borat)

• کارگردان: لدی چارلز
• بازیگران: ساشا بارون کوهن، دن داویتیان، پاملا اندرسون
• محصول: 2006
• امتیاز متاکریتیک: 89 از 100

این فیلم یک استراتژی دارد که نشان می دهد ساشا بارون کوهن هم زمان می تواند از آمریکایی ها انتقاد کند و هم تاریخ آن ها را ارج نهد. بعضی این فیلم را به علت احساسات ضدآمریکایی آن انتقاد نموده اند، اما در واقع فیلم نسبت به دیدگاه های مختلفی که بورات هنگام ورود به سراسر کشور با آن ها روبه رو می گردد، به طرز قابل توجهی اهمیت دارد. بورات نشان می دهد که مسخره کردن مثل تخریب کردن نیست و بارون کوهن با استفاده از این فیلم طعنه های خنده داری می زند که اتفاقا قابل توجه است.

3. دختران بدجنس (Mean Girls)

• کارگردان: مارک واترز
• بازیگران: لیندزی لوهان، ریچل مک آدامز، لیزی کاپلان
• محصول: 2004
• امتیاز متاکریتیک: 66 از 100

هم زمان با پیشرفت فیلم، تینا فی فیلم نامه نویس شوخی های تند و تیز نه تنها درباره بسیاری از روابط ناسالم بین دختران جوان بیان می نماید، بلکه بعلاوه درباره چگونگی تحت فشار بودن این دختران برای رفتارهای خاص وابسطه به محیط پیرامونشان هم حرف های زیادی برای گفتن دارد. فیلم دختران بدجنس معتقد است، گرچه به احتمال زیاد درست است که دختران جوان بیش از حد بدجنس هستند، اما این تماما تقصیر آن ها نیست. این یک مشکل اجتماعی است، نه فقط یک مشکل مربوط به سن بلوغ.

2. فراموش کردن سارا مارشال (Forgetting Sarah Marshall)

• کارگردان: نیکلاس استلر
• بازیگران: جیسون سیگل، کریستین بل، میلا کونیس
• محصول: 2008
• امتیاز متاکریتیک: 67 از 100

فراموش کردن سارا مارشال یک فیلم خنده دار معمولی است. آنچه باعث متفاوت بودن فیلم می گردد، حساسیتی است که به همه شخصیت ها دارد. هیچ یک از آن ها یک بعدی نیستند و به راحتی می توان فهمید که چگونه حتی سارا مارشال، واقعا فراموش می گردد.

هیچ کس اینجا عملا بدجنس نیست و هر شخصیتی اشتباه عظیمی مرتکب می گردد. فراموش کردن سارا مارشال اتفاقا خنده دار است، اما مهم ترین موضوعی که مطرح می نماید، خنتماشا به تجربه های احساسی واقعی افراد است.

1. تندر استوایی (Tropic Thunder)

• کارگردان: بن استیلر
• بازیگران: بن استیلر، رابرت داونی جونیور، جک بلک
• محصول: 2008
• امتیاز متاکریتیک: 71 از 100

تندر استوایی علاوه بر اینکه دیوانه وار سرگرم نماینده است، نمونه خوبی از یک فیلم کمدی با انبوهی از شوخی های درست و واقعا خنده دار است. با در نظر دریافت این که کل پروژه موضوع مهمی را دست دارد و به شخصیت هایی که اغلب تمایل به سلطه بر هالیوود دارند می پردازد، ارزشش دوچندان می گردد. شاید بارزترین نمونه آن رابرت داونی جونیور باشد که به اسم یک مرد سفیدپوست در نقش یک سیاه پوست ظاهر می گردد.

یک بازیگر سفیدپوست که نه تنها به شکل توهین آمیزی صورتش را سیاه نموده، به شکل اغراق آمیزی به تمسخر بازیگرانی می پردازد که نقش های بی ربط و فقط به خاطر چهره بودنشان انتخاب می نمایند. کل بازیگران در اینجا عالی هستند و استیلر فوق العاده کوشش می نماید تا به روش مضحکی به درگیری هایی که بازیگران عموما دارند اشاره کند.

منبع: Screenrant