میخ ها در یکی از محوطه های باز پارک جنگلی جوارم سفر را برای گردشگران رنج آور کردند - خانه انگلیسی

به گزارش خانه انگلیسی، ایسنا/ براساس اخبار واصله، میخ ها در یکی از محوطه های باز پارک جنگلی جوارم سفر را برای گردشگران رنج آور کردند.

تصور کنید در یکی از روزهای گرم سال تصمیم گرفته اید تا به منطقه ای ییلاقی و سرسبز در نواحی شمال کشور بروید. گوشی تلفن همراه خود را بر می دارید و با اندکی جست وجو و در نظر گرفتن امکانات رفاهی و گردشگری، به این نتیجه می رسید که در نهایت مقصد خود را پیدا نموده اید.

وسایل سفر خود را آماده می کنید و به دل جاده می زنید تا تجربه ای متفاوت از حضور در یک پارک جنگلی که به وسیله بخش خصوصی اداره می گردد، داشته باشید. پس از حدودا 200 کیلومتر به روستای جوارم در استان مازندران و شهرستان سوادکوه می رسید. پیش از سفر درباره اینکه کجا برویم در سایت های گردشگری مطالبی خوانده اید و گمان می کنید ادامه این ماجراجویی به همان سبک و سیاقی که نوشته شده است پیش برود، اما فرایند این سفرنامه رنگ و بوی تراژدیک به خود می گیرد.

اگرچه در توصیف پارک جنگلی جوارم از آن به عنوان منطقه نمونه گردشگری نام برده اند اما تجربه حضور خانوادگی خبرنگار در این محیط سرسبز خاطره ناخوشایندی را ایجاد کرد که جان مایه نگارش این گزارش شد.

این سفر آنجا برای ما رنج آور شد که در یکی از محوطه های باز داخل پارک جنگلی جوارم خودرو خود را پارک کردیم. اندکی بعد متوجه شدیم که باد جفت لاستیک هایمان خالی شده است. با وارسی لاستیک ها پی بردیم که عامل پنچری لاستیک ها ورود میخ و اشیای نوک تیز است. تا این بخش داستان کاملا طبیعی است که لاستیک پنچر گردد اما این مسأله آنجا غیر طبیعی می گردد که بعد از چند دقیقه به این نتیجه می رسید که این پنچری انگار طبیعی نبوده است.

گویا عده ای سودجو یا افراد مردم آزار با تعداد غیر قابل شمارشی از میخ، پیچ و هر وسیله ای که بگردد آسیبی به لاستیک برسانند، سطح قابل توجهی از محوطه را آلوده نموده اند. برای آنکه سایر لاستیک ها آسیب نبیند، تا آنجا که میشد، راستا را میخ روبی کردیم. دیگر لاستیک زاپاسی نداشتیم و چنانچه سایر لاستیک ها پنچر میشد، به اجبار باید خودروبر، یدک کش یا امداد خودرو می آمد که در آن جاده و راستا قاعدتا هزینه اش مبلغ قابل توجهی میشد.

این اتفاق در حالی رخ داد که برای ورود هر خودرو به این پارک جنگلی مبلغی اخذ می گردد. در ورودی این پارک جنگلی و بر روی قبض اما هیچ شماره تماسی برای تماس با مدیریت وجود نداشت و دربان این محوطه نیز نسبت به انتقادی که به وجود مشکوک میخ ها داشتیم، هیچ واکنش خاصی نداشت گویا این ماجرا برایشان کاملا طبیعی بوده است. حتی وقتی از او شماره تماس مدیریت یا یک مسئول را تقاضا کردیم، رفتاری بی تفاوت داشت.

فقدان پاسخگویی، اتلاف وقت و آسیب روانی و خسارت اقتصادی وارده به علت پنچرگیری لاستیک های دو خانواده بخشی از هزینه ای است که ممکن است به سایر گردشگران نیز تحمیل گردد.