سست شدن پایگاه دموکراسی در انگلیس - خانه انگلیسی

به گزارش خانه انگلیسی، آنچه در بریتانیا در حال رخ دادن است، فقط سست شدن پایه های حکومت بوریس جانسون نیست بلکه بی اعتبار شدن هر چه بیشتر این کشور است.

روزنامه ایران: آنچه در بریتانیا در حال رخ دادن است، فقط سست شدن پایه های حکومت بوریس جانسون نیست بلکه بی اعتبار شدن هر چه بیشتر این کشور است. امروزه رسانه ها و تحلیلگران می گویند رفتارهای غیرمسئولانه نخست وزیر انگلیس چنان زیر پای او را خالی نموده که وی دیر یا زود رفتنی است اما نکته سنج ها معتقدند آنچه از میان رفته، اعتبار این کشور به عنوان یک قدرت سیاسی و به تمسخر گرفته شدن قانون اساسی و عدالت در بریتانیاست.

البته جانسون از همان بدو به قدرت رسیدنش در سال 2019 با انواع جنجال ها همدم بوده و کوشش برای اجرایی کردن برگزیت که موجب استهلاک و کناره گیری اجباری سلف وی (ترزا می) شده بود، او را هم از چشم مردمی انداخت که معتقد بوده و هستند سیاست های بین المللی انگلیس و جدا زیستن از اتحادیه اروپا سفره کوچک شده معیشتی مردم را کم و بیش محو و حال بد آنها را نزارتر خواهد نمود.

امروزه که دروغگویی های جانسون درباره رعایت قواعد مهارکننده کرونا در میهمانی های آنچنانی هیأت دولت رو شده و او قادر نیست مجوزهای صادر شده در خصوص پرداخت وام های کلان تجاری به نزدیکان دولتی و غیردولتی خویش را کتمان کند، انواع سؤال ها پیرامون جایگاه جانسون به وجود آمده است. اگر می توان پرسید که چرا جانسون ملاحظات شخصی اش را با منافع دولتی پیوند زده، پرسش مهم تر این است که به چه سبب او با کج کرداری هایش بدترین تصویر ممکن را از بریتانیا طی ماه های اخیر به جهانیان ارائه نموده است.

درد بریتانیایی ها بیشتر از آن روست که چرا جانسون و همراهانش در کمال بی خیالی مشغول برپایی مجالس گرم خویش در ایام کریسمس و ژانویه فارغ از هرگونه محدودیت و ملاحظه ای در این زمینه بوده اند. بسیاری معتقدند بی کفایتی جانسون به حدی رسیده که محکوم به استعفاست. حتی اگر جانسون امید داشت که با بعضی پرده پوشی ها از این قضیه به سلامت عبور کند، افشاگری ها تازه پیرامون تخلفات او این امید را نقش بر آب نموده است.

از دید ناظران آنچه بدتر از خطاهای بزرگ و بی تفاوتی های آزاردهنده وی به شمار می آید، کوشش مذبوحانه او برای سرپوش گذاشتن بر این خطاها طی هفته های اخیر است. آنچه جانسون نیاموخته، این است که در ستیز دائمی دو حزب عمده بریتانیا (محافظه کار و کارگر) طی 40 سال اخیر اگرچه محافظه کاران با داشتن امثال مارگارت تاچر و تونی بلر دست پیش را داشته و هر سه دولت اخیر نیز در دست آنها بوده، اما حزب کارگر با کنکاش در احوالات آنها اقدامات خطای آنها را بارها رو نموده و مردم را به سوی سلب اعتماد از آنان سوق داده است.

اولین چیزی که مردم انگلیس همواره خواسته اند، دموکراسی و پرهیز دولت از فریبکاری بوده اما جانسون و پیش از وی، ترزا می این فاکتورها را به سخره گرفته و خواسته های حزبی خویش را به آنان تحمیل نموده اند. اینک همین که جانسون به شکلی مذبوحانه می کوشد در پست نخست وزیری انگلیس باقی بماند، ناقض این تئوری قدیمی است که افراد باید قربانی سیستم های عادلانه شوند، نه اینکه عدالت محو گردد تا افراد خودرأی به زیست سیاسی خویش ادامه دهند. شاید همه اینها ادعایی بیش در کشوری نباشد که سردمدار استثمار کشورهای مختلفی در آسیا، آفریقا و حتی در پهنه اروپا بوده ولی هر چه هست، از شرایط به هم ریخته فعلی انگلیس فقط یک استنباط می توان داشت و آن، فرو پاشیدن واپسین پایگاه های دموکراسی در این کشور است.

منبع: Aljazeera