بازخوانی یک گزارش بی بی سی، اگر کالیفرنیا از آمریکا جدا گردد چه می گردد؟ - خانه انگلیسی

به گزارش خانه انگلیسی، سرویس دنیای شبکه بی بی سی در گزارشی تحلیلی به پیامدهای جدایی ایالت کالیفرنیا از آمریکا پرداخته و در آن از احتمال جنگ داخلی، تضعیف صندلی دلار در دنیا و شروع خاتمه ایالات متحده آمریکا سخن گفته است.

به گزارش گروه بین الملل خانه انگلیسی، با شدت دریافت بحث ها درباره جدایی ایالت کالیفرنیا از دولت فدرال آمریکا بازخوانی یک گزارش 21 فوریه 2019 (2 اسفند 1397) سرویس دنیای شبکه بی بی سی درباره پیامدهای این جدایی و لطماتی که ممکن است به آمریکا وارد کند، می تواند جالب توجه باشد.

ذکر این نکته لازم است که انتشار این بازخوانی به معنای تایید تحلیل بی بی سی از موضوعات مرتبط با کالیفرنیا نیست.

متن گزارش این رسانه غربی در سطور زیر آمده است:

جدایی (کالیفرنیا از ایالات متحده آمریکا) به شدت نامحتمل است اما نگاه به نتایج عملی شدن این جدایی، واقعیت های شگفت انگیزی درباره ایالات متحده و اینکه واقعا قدرت در کجا قرار گرفته است را نمایان می نماید.

آمریکایی ها در سال های اخیر به طور فزاینده ای دچار چنددستگی شده اند. طبق نتیجه آنالیز مرکز تحقیقاتی پیو، جمهوری خواستار میانه رو، از 97 درصد دموکراتها محافظه کارتر هستند و دموکرات های میانه رو، از 95 درصد جمهوری خواستار لیبرال تر هستند. این ارقام در سال 1994 به ترتیب فقط 64 درصد و 70 درصد بود (جمهوری خواستار میانه رو، محافظه کارتر از 64 درصد دموکراتها بودند و دموکراتهای میانه رو، لیبرال تر از 70 درصد جمهوری خواستار بودند). بعضی از محققان معتقدند که هرگز قبلا به این اندازه تنشهای ایدئولوژیک زیاد نبوده اند.

برنارد گرافمن دانشمند و تحلیلگر سیاسی در دانشگاه ایروین کالیفرنیا می گوید: آنچه که ما در حال حاضر در سیاست به شدت چند دسته ایالات متحده شاهدش هستیم را از منظر تاریخی می گردد در دوره پس از جنگ داخلی دهه 1890 سراغ گرفت. چنددستگی و قطبی گری در کنگره به سطوحی رسیده که ما در بیش از 100 سال گذشته شاهدش نبوده ایم.

کالیفرنیا هم از این موضوع مستثنی نیست. در چند سال اخیر اختلافات درون ایالتی و همچنین اختلافات بین کالیفرنیا و بقیه قسمت های ایالات متحده سبب شده که حداقل 6 طرح پیشنهادی برای تبدیل کردن آن به چند ایالت کوچکتر و یا جدا کردن کامل آن از کشور ایالات متحده آمریکا مطرح گردد.

به اعتقاد مونیکا تافت، استاد سیاست بین الملل در مدرسه فلچر دانشگاه تافتس در ایالت بوستون، استدلال های حمایتی از این طرح های پیشنهادی این باور را شامل می گردد که دولت فدرال دیگر نماینده منافع اقتصادی کالیفرنیا نیست و اینکه با توجه به وسعت گسترده این ایالت، حکمرانی مناسب در آن تنها زمانی ممکن خواهد بود که این ایالت از منظر جغرافیایی به یک واحد کوچکتر تبدیل گردد و یا اینکه اختلافات غیرقابل حلی بین کالیفرنیا و بقیه مناطق ایالات متحده ایجاد شده است.

البته یک موضوع را روشن باید مطرح کنیم و آن اینکه تا تغییرات شگرفی ایجاد نگردد، به این زودی ها قرار نیست کالیفرنیا (از ایالت متحده) جدا گردد. قانون اساسی ایالات متحده آمریکا از ایالت ها حق جدا شدن را سلب می نماید و درباره اینکه بیشتریت شهروندان کالیفرنیا واقعا خواستار خروج از ایالات متحده باشند، به ندرت شواهدی وجود دارد. نظرسنجی سال 2017 دانشگاه برکلی کالیفرنیا از هزار نفر از ساکنان کالیفرنیا نشان داد که 68 درصد آنها بی توجه به خواستگاه های حزبی شان مخالف چنین طرح هایی (برای جدایی کالیفرنیا از ایالات متحده) هستند. اما توجه و آنالیز احتمال اینکه چنین اتفاق نامحتملی شاید حادث گردد، همچنان اهمیت دارد چرا که این موضوع سوالاتی را درباره تاثیرات جدایی کالیفرنیا بر توازن قدرت و سیاست در ایالات متحده ایجاد می نماید.

جنگ داخلی؟

درباره فرضیه اینکه در صورت کوشش کالیفرنیا برای خروج چه اتفاقی خواهد افتاد، اولین و چالش برانگیزترین سوال، پرسش درباره احتمال خشونت و حتی یک جنگ رسمی است. بروز یک جنگ داخلی دیگر شاید بعید به نظر بیاید اما باید این را هم مدنظر قرار داد که ایالت های جنوبی 157 سال قبل و زمانی که تصمیم به جدا شدن از ایالت های شاقتصادی دریافتد، انتظار بروز جنگ را نمی کشیدند اما جنگ داخلی رخ داد و به مرگ حدود 620 هزار آمریکایی و لرزیدن هسته مرکزی کشور منجر شد.

مونیکا تافت معتقد است: به نظر می رسد که استنباط و درک عمیقی از امکان اینکه ایالات متحده یک جنگ دیگر جدایی طلبی را تجربه کند، وجود ندارد اما به نظر من اگر شما با مردم اواسط قرن نوزدهم هم صحبت می کردید آنها هم همین را می گفتند. ایالات متحده از وقوع یک جنگ جدایی طلبی مصون نیست.

در سراسر تاریخ، جدایی مناطق از هم با خشونت همراه بوده است. در سال 1971 وقتی که بنگلادش تصمیم گرفت به یک کشور مستقل تبدیل گردد، پاکستان با نسل کشی و تجاوزهای دسته جمعی به آن پاسخ داد و جنگ استقلال اریتره از اتیوپی هم 30 سال به طول انجامید.

البته همواره هم اینطور پیش نمی رود و بعضی از کشورها جدایی های مسالمت آمیز را تجربه نموده اند. جمهوری چک در سال 1993 بدون خونریزی از اسلواکی جدا شد و به رغم لفاظی های تند بین اتحادیه اروپا و بریتانیا، برگزیت با مسالمت در حال اجرا شدن است.

به باور استفان سایدمن، استاد روابط بین الملل در دانشگاه کارلتون اوتاوا در کانادا، اینکه ایالات متحده برای جلوگیری از خروج کالیفرنیا به زور متوسل می گردد یا نه تاحد زیادی به این موضوع بستگی دارد که چه کسی در زمان جدایی طلبی کالیفرنیا زمامدار کشور است و او درباره این جدایی چه حسی دارد.

او گفت: جمهوریخواستار شاید اصلا بگویند از شرش خلاص شدیم اما دموکرات ها احتمالا خواهند گفت که ما باید کالیفرنیا را حفظ کنیم و در غیر این صورت برای همواره منزوی خواهیم شد.

البته برخلاف جنگ داخلی آمریکا (در سال های 1861 تا 1865) موضوع اساسی اختلافی برای جدایی که در آن موقع مساله برده داری بود، وجود ندارد و اغلب محققان درباره این موضوع که کالیفرنیا و بقیه مناطق ایالات متحده به اندازه کافی دارای هویت مشترک هستند و سخت است که یک سناریو که در آن بین دو طرف جنگ واقع گردد را تصور کرد.

برندن اُ لیری استاد علوم سیاسی دانشگاه پنسیلوانیا در این باره گفت: من نمی توانم این موضوع را که ژنرال های پنتاگون دستورات برای اشغال کالیفرنیا به زور اطاعت می نمایند، پیش بینی کنم.

سیاست قدرت

البته در صورت جدایی مسالمت آمیز کالیفرنیا، نگرانی های به حقی درباره شرایط ایالات متحده بروز خواهد نمود. کالیفرنیا از منظر جمعیت در ایالات متحده، عظیمترین ایالت است و خروج آن به طرز شدیدی صحنه سیاسی ایالات متحده را تغییر خواهد داد. توازن قدرت در کنگره به سمت تسلط کامل جمهوری خواستار متمایل خواهد شد. در همین اثنا از دست رفتن آرای کالیفرنیا امید کمی برای اینکه در آینده نزدیک ایالات متحده به خودش یک رئیس جمهور دموکرات ببیند باقی خواهد گذاشت.

سایدمن معتقد است: (جدا شدن کالیفرنیا از ایالات متحده آمریکا) از منظر سیاسی دموکرات ها را در یک گودال بسیار بسیار عمیق قرار خواهد داد چرا که آنها از اوایل دهه 1990 تا به حال برای داشتن شانس پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری به کالیفرنیا وابسته بوده اند.

احتمالا نمایندگان به جامانده حزب دموکرات در ایالات متحده، (بعد از جدایی کالیفرنیا) در پاسخ به موج و اوج گیری پرچم قرمز (حزب جمهوری خواه) سیاستشان را به احزاب دست راستی متمایل خواهند کرد. گرافمن در این باره گفت: اگر دیگر کالیفرنیا که لنگر و اساس مواضع حزب دموکرات است وجود نداشته باشد در آن صورت این مرکز ثقل با تغییرات گسترده روبرو خواهد شد.

از نظر گرافمن، خوشبینانه ترین نتیجه ایالات متحده فاقد کالیفرنیا این خواهد بود که شاهد یک صحنه سیاسی مرکزگراتر باشد شبیه به آنچه که در دوره ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور در سالهای 1953 تا 1961 وجود داشت و اجماع فراحزبی سبب انجام اقدامات عظیمی از قبیل ساخت سیستم عظیمراه های بین ایالتی شد.

البته فارغ از اینکه سیاست در ایالات متحده چه شکلی به خود بگیرد، از دست دادن کالیفرنیا ضربه اقتصادی عظیمی به این کشور کوچک شده خواهد زد. کالیفرنیا پنجمین اقتصاد عظیم دنیا است و با کسب 2.7 تریلیون دلار درآمد در سال 2017 اقتصادش به تنهایی عظیمتر از کل بریتانیا بود. کالیفرنیا بیشتر از هر ایالت دیگری به دولت فدرال ایالات متحده درآمد اقتصادیاتی و یارانه پرداخت می نماید. برندن اُ لیری می گوید که در صورت خروج کالیفرنیا همه ایالت های جمهوری خواه متضرر خواهند شد. اینکه تاثیرات کلی (جدایی کالیفرنیا) بر اقتصاد ایالات متحده چقدر عظیم خواهد بود به این موضوع بستگی خواهد داشت که رهبرانشان توافقات تجارت آزاد امضا نمایند یا اینکه دست به اعمال تعرفه ها و دیگر موانع تجاری بزنند. البته فارغ از اینکه کدام گزینه را انتخاب نمایند، ایالات متحده از خسارت و جراحت در امان نخواهد بود.

برندن اُ لیری می گوید که دلار فرو خواهد پاشید و یورو و یوان چین به عنوان ارز ذخیره دنیای، جایگزین دلار خواهند شد.

ایالات متحده ای که (بعد از جدایی کالیفرنیا) به تازگی تقسیم شده، صندلی بین المللی خودش را از دست خواهد داد و بیشتر زیر بار منت متحدانش قرار خواهد داشت و بعضی از دوستی های بلندمدتش با دیگران مورد آزمون قرار خواهد گرفت.

کشورهایی که احزاب راستگرا در آنها قدرت دارند از قبیل مجارستان و روسیه ممکن است با ایالات متحده ای که قویا به راستگرایی متمایل است، روابط نزدیکتری ایجاد نمایند اما روابط بین ایالات متحده و کانادا دچار تنش خواهد شد چرا که عموما در صورت هم طیف بودن سیاسی رهبران این دو کشور روابط آنها بهتر است. این موضوع در قبال روابط ایالات متحده با مکزیک هم صادق است و روابط دو کشور در حکومت ایالات متحده دارای سیاستهای تند مهاجرتی دچار تنش خواهد شد.

کالیفرنیا اما یک متحد جدید و جذاب برای آنها و کشورهای دیگر لیبرال خواهد بود. سایدمن معتقد است: ناگهان به جای یک سیستم دو قطبی با حضور ایالات متحده و چین، ما شاهد یک سیستم چند قطبی با حضور ایالات متحده، چین، کالیفرنیا، هند و غیره خواهیم بود. در روابط بین الملل، سیستم چند قطبی باعث ایجاد سردرگمی های زیادی خواهد شد چرا که در این سیستم، اتحادها و ائتلاف ها بسیار حائز اهمیت هستند.

وقتی کالیفرنیا کوشش برای تحکیم موضع خود در جامعه بین المللی را آغاز کند، احتمالا کوشش برای ایفای نقش رهبری در مسائل کلیدی از قبیل کاهش گرمایش دنیای زمین را در پیش خواهد گرفت. البته پیشرفت کالیفرنیا با پسرفت ایالات متحده در ادامه کم کردن انتشار گازهای گلخانه ای و آلودگی ها و عدم یاری اقتصادی به طرحها برای توسعه انرژی پایدار و باز کردن عرصه برای توسل به گازهای کربنی به منظور دستیابی به رفاه و توسعه روبرو خواهد شد.

سایدمن معتقد است که کالیفرنیا در کوششها برای کاستن از سرعت تغییرات اقلیمی بسیار جدی تر از بقیه مناطق ایالات متحده است.

بهشت مهاجرت

کالیفرنیا برای مهاجران بسیار بیشتر از ایالات متحده جذاب خواهد بود. این کشور به تازگی تاسیس شده قطعا به استقبال کردن از مبتکران خارجی و استقرار آنها در سیلیکون ولی و آژانس فضایی ادامه خواهد داد اما همچنین برای استقبال از کارگران با مهارت کم هم قوانین را تعدیل خواهد نمود.

از نظر برندن اُ لیری، با توجه به گستردگی جمعیت اسپانیایی تبارها در کالیفرنیا و نقش کشاورزی در آنجا، من اصلا نمیتوانم تصورش را بکنم که کالیفرنیا نخواهد سیاستگذاری جدیدی درباره استقبال کردن از اهالی آمریکای مرکزی و جاهای دیگر انجام دهد.

از سوی دیگر در حالی که مناطق جنوبی کالیفرنیا شاید به دلیل تنوع جمعیتی در این مناطق رویکرد مساعدی در قبال مهاجرت داشته باشند اما مناطق شاقتصادی بسیار محافظه کارتر قویا مخالفت خواهند کرد.

تافت در این باره گفت: اگر شما به نقشه آخرین انتخابات نگاه کنید (انتخابات 2016) دسته های زیادی از پرچمهای قرمز(جمهوریخواه) و آبی (دموکرات) را خواهید دید و مناطق را هم بین این دو مشاهده خواهید کرد و این موضوع حتمی نیست که کالیفرنیا لیبرال باشد.

به گفته گرافمن، بشر طبق ذات خود دنیا را یک بازی با حاصل جمع صفر می بیند و افراد تمایل دارند که اشخاص جدیدی را به این بازی اضافه نمایند. به عبارت دیگر هر چه که شما به دست آوردید به معنای شکست و خسران من خواهد بود. هرچند که اقتصاددانان بارها و بارها نشان داده اند که رشد و توسعه سبب ایجاد منافع مثبت خواهد شد اما کالیفرنیایی ها در مرزهای جدید ترسیمی خودشان شاید در دام ذهنیت غلط ما در برابر آنها بیفتند.

گرافمن گفت: اصل استاندارد درباره مهاجرت این است که هر کسی که در جایی مستقر است تصمیم می گیرد که بهترین کار آن است که در برابر کس دیگری که خواستار ورود است موانع ایجاد گردد و هیچ ضمانتی نیست که یک کالیفرنیای مستقل از این موضوع مستثنی باشد.

برخلاف تصور بسیاری از افراد، جدایی کالیفرنیا شاید سبب جرقه ناگهانی مهاجرت لیبرال های ایالات متحده به کالیفرنیا و تنها ماندن جمهوری خواستار نگردد.

سایدمن گفت: من یک آمریکایی ساکن کانادا هستم. تک تک افراد بعد از هر انتخاباتی می گویند که می خواهم به کانادا مهاجرت کنم اما آنها این کار را نمی نمایند. اگر کالیفرنیا جدا گردد بعضی تحرکات و جابه جایی ها انجام خواهد شد اما به نحوی که بعضی فکر می نمایند نخواهد بود و دلیل بیشتر این جابه جایی به خاطر شغل خواهد بود.

با این حال، جدایی کالیفرنیا شاید باعث سرعت دریافت طرح های مشابه برای جدایی در دیگر بخشهای ایالات متحده گردد. برای مثال بخش شمال-شرق به طور فزاینده در یک کشور تحت تسلط جمهوریخواستار دچار بیگانگی خواهد شد و هیچ امیدی به پیروزی سیاسی نخواهد داشت. در نتیجه ایالتهای شاقتصادی در امتداد مریلند تا مین و غرب تا پنسیلوانیا شاید جدایی را تنها ابزار خود برای فرار از تسلط دائمی حزب جمهوری خواه ببینند.

تاریخ نشان داده که چنین تحولی به چه نحو بروز می یابد. کشورهایی از قبیل گرجستان، اوکراین و مولداوی تنها وقتی از اتحاد شوروی جدا شدند که این راستا در ابتدا توسط کشورهای حوزه بالتیک باز شد.

به گفته سایدمن، در چنین شرایط فرضی می توان تصور کرد که ساکنان شاقتصادی و شرقی به این فکر نمایند که اگر واشنگتن دی سی (پایتخت دولت فدرال ایالات متحده آمریکا) به کالیفرنیا اجازه جدا شدن داده است خوب شاید به ما هم چنین اجازه ای را بدهد.

متعاقب جدایی مناطق شاقتصادی و شرقی، فلوریدا هم شاید به سمت جدایی برود و بخش هایی از تگزاس هم همینطور. در آن صورت، دیگر ایالت هایی که بسیاری از آنها ظرفیت اقتصادی و جمعیت لازم برای تبدیل شدن به کشورهای کوچک را دارند هم انگیزه کمی برای باقی ماندن در ایالات متحده خواهند داشت. به عبارت دیگر جدایی کالیفرنیا می تواند آغاز خاتمه ایالات متحده آمریکایی باشد که ما می شناسیم.

گرافمن می گوید: در دنیایی که در آن کالیفرنیا جدا شده باشد، بدبینانه ترین سناریو انشقاق بیشتر ایالات متحده است.